تحلیل منطقه ای برآورد رسوب معلق درحوضه اصفهان و سیرجان

تعداد کم ایستگاه‌های رسوب سنجی و محدودیت تعداد سال‌های دارای آمار و همچنین تعداد کم نمونه برداری‌ها در وقایع سیلابی بویژه در مناطق خشک و نیمه خشک کشور، تجزیه و تحلیل بار رسوب رودخانه‌ها را با مشکل مواجه کرده است. از این رو استفاده از ابزارهای تحلیل منطقه‌ای جهت دستیابی به مدل‌های مناسب برآورد بار رسوبی ضروری به نظر می‌رسد. با هدف دستیابی به چنین مدل‌هایی، این مطالعه در حوضه اصفهان و سیرجان واقع در منطقه مرکزی ایران با وسعت حدود 99300 کیلومتر مربع انجام شده است. در این تحقیق میانگین تولید رسوب روزانه زیرحوضه‌ها به عنوان متغیر وابسته و 49 ویژگی فیزیوگرافی، هیدرولوژیکی، کاربری اراضی، زمین شناسی و اقلیمی مربوط به 14 زیرحوضه منتخب با طول دوره مشترک آماری 11 سال به عنوان متغیرهای مستقل انتخاب شدند. جهت دستیابی به مناسب‌ترین شیوه تهیه مدل وایازی (رگرسیون) از روش‌های مختلف تجزیه و تحلیل چند متغیره نظیر تجزیه و تحلیل عاملی، خوشه‌ای و تفکیکی استفاده گردید. در نهایت دو مدل وایازی با حداکثر و میانگین خطای تخمین به ترتیب 19/35  و کمتر از10 درصد مربوط به دو منطقه همگن با بکارگیری روش تجزیه و تحلیل عاملی و انتخاب یک نماینده در هر محور و با در برداشتن متغیرهایی نظیر دبی پیک با دوره بازگشت 20 سال، درصد اراضی مرتعی و نمره ناهمواری به عنوان مناسب‌ترین مدل‌ها جهت برآورد میانگین تولید رسوب معلق روزانه زیرحوضه‌ها انتخاب گردید.